Moms.do.travel

Ik neem je mee door de tijdlijn van de zwangerschap van Kai. Het geeft mij voldoening om mijn eerlijke gevoelens en gedachten te delen om zo een taboe te doorbreken. Hoewel zwanger zijn een magische periode is, is het niet altijd rozengeur en maneschijn, en ook dat mag wel eens benoemd worden.

Hoe ik erachter kwam?

Het is moederdag. Ik blijf heerlijk in bed liggen en wacht rustig in bed tot de twee mannen mij komen verrassen. Ondanks dat ik nog weinig gekke signalen heb gevoeld, voel ik de neiging om s’ochtends te testen op een eventuele zwangerschap. Op dat moment moet ik nog 4 dagen wachten totdat m’n menstruatie op gang zou moeten komen (of juist niet!). Ik besluit het erop te wagen. De test van twee dagen eerder was negatief, natuurlijk weet ik dat dit veel te vroeg is, maar hé, testdrang! Ik doe de test en laat hem in de badkamer liggen. Ik wacht af…5 minuten later kijk ik nog eens en zie ik geen streepje. Hmm, dan maar vol goede moed door naar de volgende maand, denk ik nog. Toch kan ik deze test maar niet uit m’n gedachten zetten. Het komende half uur blijf ik continue op de test kijken. Er lijkt een soort van licht streepje op te staan. Hij is zo licht, dat het in weinig lichthoeken te zien is. Er is een twijfel…

We besluiten het te laten gaan en de menstruatie af te wachten.

Die middag gaan we bij mijn vader en moeder op bezoek voor moederdag. Ik kon de test niet van me afzetten. Eenmaal thuis bekijk ik de test nogmaals. Ik zie toch echt een streepje en laat Sander de test voor de zoveelste keer bestuderen. Hij was het met me eens, er stond toch echt een streepje. En nu? Ik MOEST het zeker weten, en samen besluiten we de clear blue test te pakken die ik nog had liggen. Ik wordt zenuwachtig. Op z’n kop leg ik de zwangerschapstest op het badkamermeubel. Sander roept vanuit de kamer ‘en?!’. Ik antwoord hem dat ik niet durf te kijken. Sander zegt ‘zal ik het doen?’. Ik antwoord ‘ja’. Hij draait de test om en roept ‘zwanger!’.

Bizar! Het mag gewoon weer zo zijn. Ons tweede wondertje op komst.

Week 7 | Kwaaltjes

De kwaaltjes zijn deze week van start gegaan, misselijk gevoel, afkeer van luchtjes, en de drang naar enorm slecht eten (wat vaak ook het beste valt op de maag). We kunnen er niet meer omheen. Ik heb een start gemaakt bij “moeders voor moeders” en de afspraak bij de verloskundige staat gepland. Spannend!

Mijn meest bizarre kwaaltje

Net voordat mijn misselijkheid begon was ook ik in de ban van tiktok filmpjes. Het liedje van Jason Derulo Ft Jawsh685 – Savage Love was op dat moment hét liedje onder de tik tok dansjes. Dit liedje kon ik niet meer aanhoren! Mijn maag draaide direct om van misselijkheid zodra ik het deuntje van dit liedje hoorde. Het was zelfs zo gek dat de radio meteen door moest naar een volgend nummer of andere zender!

Week 8 t/m 11

De afgelopen weken waren niet mis. Ik was op en top zwanger, met alle kwaaltjes die daarbij horen. Het heftige was dat ik zelfs moeilijk voor Ruben kon zorgen, en had het al “moeilijk” met mezelf. Dit klinkt heel egoïstisch voor mijn gevoel, maar ik wil dit zo eerlijk mogelijk vertellen.

Sander helpt super lief overal mee waar hij kan, en ontzorgd me echt. Ik moet ervoor waken dat ik de zwangerschap niet weer vergeet te beleven, want voordat ik het weet is het alweer zover. Gek genoeg, vergeet ik die roze wolk heel snel door de kwaaltjes die het met zich meebrengt. Daarnaast deel ik m’n lichaam weer met mega veel hormonen, waardoor de echte Kim ergens diep van binnen wel aanwezig is, maar echt mezelf voel ik me niet (wat ik heel goed herken van de zwangerschap van Ruben). De termijnecho van week 11 was goed en de NIPT test gaf ook een goede uitslag. We kunnen weer door naar de volgende fases van onze nieuwe kleine frummel!

Week 15 | De geslachtsbepalende echo

Vandaag is de dag van de 15 weken echo. Vandaag gaan we erachter komen welk geslacht het klein mensje in mijn buik heeft. Inmiddels voel ik mezelf weer een stuk beter, en de misselijkheid is enkel nog in de ochtend aanwezig.

Helaas kan papa vanwege de drukte op het werk niet bij de echo aanwezig zijn. We besluiten dus om het geslacht op te laten schrijven en het later samen open te maken. De echo was weer goed en de kleine beweegt naar behoren, en ik hoor weer een mooi hartje kloppen! Thuis aangekomen jeuken mijn handen om de envelop open te maken, maar… Ik wacht echt even op papa! Als hij thuiskomt maken we samen op bed de envelop open. Dit heeft ook wel wat. En…we krijgen er een jongetje bij! Ruben krijgt een broertje!

We zijn dolblij en genieten die avond nog even na.

20 weken | De medische echo

Vandaag hebben we de 20 weken echo gehad. Gelukkig is alles goed en kunnen we lekker verder genieten van de zwangerschap. Ik voel me verder gelukkig erg goed, waardoor ik optimaal kan genieten!

De afgelopen weken heb ik weinig bijgehouden met betrekking tot de zwangerschap. Ik voelde me erg goed en was druk met Ruben, werk, en het huishouden. Daarnaast heb ik er optimaal gebruik van genomen dat ik me de afgelopen periode zo ontzettend goed heb gevoeld. Alles waar ik de eerste maanden niet aan toe kwam door de misselijkheid en extreme vermoeidheid heb ik nu ingehaald.

34 weken | Update

Vandaag ben ik dus 34 weken zwanger. Ik voel me nog relatief goed, maar merk wel dat de dagen met grote broer Ruben er enorm inhakken. Ik ben telkens blij als Sander thuis komt, zodat hij het stokje even kan over pakken.

Net als de zwangerschap van Ruben, konden we ook deze zwangerschap niet voorbij laten gaan. Ik moest en zou foto’s hebben van deze bijzondere tijd. Want ooit zou ik me het gevoel van een zwangerschap niet meer in z’n totaliteit kunnen herinneren. Het is zo’n unieke periode, waarvan we beide haast zeker zijn (denken we dan hé…), dat we dit nooit meer mee zullen maken. Na deze baby denken we dat ons gezin echt compleet is.

Het aftellen gaat nu echt beginnen!

Week 37 | Rommelen

We hebben de 37 weken aan getikt. Ik voel al 1,5 week wat “gerommel” in m’n buik en ik denk voortekenen van de bevalling te herkennen. Omdat Ruben met 37.1 weken is geboren, houden we er sterk rekening mee dat de baby al elk moment kan komen. Het gerommel stopt nog niet, en zou volgens de verloskundige alleen maar gunstig zijn voor de bevalling.

We wachten het af…

Week 38 | Bezoek aan de verloskundige

Vandaag ga ik ter controle naar de verloskundige. Inmiddels heb ik de 38 weken bereikt, en ik kan je vertellen dat ik inmiddels he-le-maal klaar ben met de zwangerschap. Ik wil m’n lijf terug, mijn energie, en bewegingsvrijheid. Ik wil weer met Ruben kunnen stoeien en ons nieuwe mannetje in de armen kunnen nemen. Ik verlang naar de pijn die de bevalling met zich mee gaat brengen (gek toch?!). Ik ben er zo ontzettend aan toe.

Bij de verloskundige geef ik aan dat ik er mentaal wel klaar voor ben, en dat het wel genoeg is zo. Ze neemt me gelukkig serieus en geeft aan dat ze me bij een volgende controle (met 39 weken) wel inwendig wilt onderzoeken om te kijken of het gunstig genoeg is om te strippen. Ze geeft aan dat ze dit normaal pas vanaf 40 weken doet, maar ze vanwege het vele rommelen wel wilt kijken. Ze geeft hierbij duidelijk aan dat ze dit alleen wilt doen als alles erop kan wijzen dat het ook daadwerkelijk iets op gang kan brengen. Ik bedank haar voor de controle en zeg nog lachend; ‘hopelijk niet tot volgende week hé!’.

Week 39 | Het (laatste?) bezoek aan de verloskundige

De bevalling is wederom niet vanzelf op gang gekomen, en ik meld me dus weer braaf bij de verloskundige. Ze vraagt of ik nog steeds graag onderzocht wil worden. Ik knik ja. Zo gezegd, zo gedaan. Gelukkig verteld ze me dat het er heel gunstig uitziet. Ze geeft aan dat ze wel een grote kans ziet dat strippen, de bevalling zou kunnen stimuleren. Omdat ik in de avond op controle ben, geeft ze me de keuze of ik direct gestript zou willen worden of liever de volgende ochtend. Mocht het niet doorzetten dan kan het zijn dat ik geen goede nacht tegemoet ga, zonder resultaat. Ik besluit daarom toch nog een goede nacht slaap te pakken en de volgende ochtend te laten strippen.

Ben je benieuwd hoe dit verder afloopt? Binnenkort komt mijn bevallingsverhaal online!